Wampir to mniejsze zło od wewnętrznych demonów każdego z nas.
Pozwól Mi Wejść (opis): W latach 80. na przedmieściach Sztokholmu w Blackeberg panuje szara rzeczywistość. Patologia, brzydkie bloki i brak perspektyw na cokolwiek. To właśnie tutaj mieszka Oskar, miejscowy dwunastoletni chłopak. Nie ma przyjaciół, a koledzy z klasy traktują go jak popychadło, przez co staje się celem ich ciągłych drwin i nękania. Takie traktowanie wzbudza w Oskarze chęć zemsty. W tym samym czasie w okolicy dochodzi do morderstwa, które wstrząsa całym Blackeberg. Od tego momentu dzieje się coraz więcej dziwnych i niewytłumaczalnych sytuacji. Czy z tym wszystkim mają coś wspólnego nowi sąsiedzi Oskara?
Posługiwanie się horrorem, jako możliwością zabrania głosu na temat społecznych problemów, to nie taki rzadki zabieg. Wykorzystanie nadnaturalnych i przerażających elementów może też podkreślić to, z jakimi koszmarami żyjemy na co dzień. Mająca już przeszło 20 lat powieść Pozwól Mi Wejść, autorstwa Johna Ajvidego Lindqvista, zdobyła duży rozgłos i doczekała się dwóch filmowych adaptacji i serialu. Po długim oczekiwaniu na ponowną dostępność książki w naszym kraju (pierwsze wydanie w 2008 roku pt. „Wpuść Mnie”, Wydawnictwo Amber), nareszcie doczekaliśmy się godnego wydania na miarę tej historii. Wszystko za sprawą Wydawnictwa Zysk i Ska.
Szara i brudna rzeczywistość, w której trzeba żyć.
Motyw wampiryzmu był już wykorzystywany w popkulturze na wszelkie sposoby. Są arcydzieła i koszmarki, które warto znać, albo omijać szerokim łukiem. Klasyczne historie pokroju Drakuli, romantyczne typu Zmierzch, a nawet znajdzie się element kosmiczny tak jak w powieści Kosmiczne Wampiry. Czym wyróżnia się na ich tle Pozwól Mi Wejść? W tym przypadku mamy do czynienia ze społecznym dramatem, a elementy horrorowe odgrywają dalszy plan. Problemy, jakie Lindqvista poruszył w swojej powieści, dotykają kwestii morderstwa, kradzieży, samotności, pedofilii, narkomanii, prostytucji czy znęcania się. Nie znajdziemy tutaj taryfy ulgowej związanej z wiekiem, płcią czy innymi czynnikami. Wszyscy bohaterowie zmagają się ze swoimi demonami, które nie znają litości dla nikogo.
Historia opowiedziana przez Lindqvista porusza dogłębnie. Jest brudno, brutalnie, smutno, boleśnie i mocno pesymistycznie. Szary obraz osiedla, przygnębiający klimat lat 80. i trudny do udźwignięcia ciężar życia codziennego tamtych czasów odczuwa się na każdej stronie. Styl autora idealnie podkreśla cały przekrój licznych emocji, które czuje się aż nadto. Nieważne czego dotyczą i jakiego bohatera. Bywa obrzydliwie, strasznie czy szokująco, ale nic nie jest zbyt przesadnie zobrazowane. Mimo utrzymującej się przez cały czas pesymistycznej aury, z każdą stroną chciałem coraz bardziej poznać dalsze losy bohaterów książki. Ta opowieść wciąga i uderza z olbrzymią siłą.
Krew niewinnych oraz winnych, to wciąż krew.
To jak to wszystko ma się do wampirów? W końcu Pozwól Mi Wejść bardzo mocno kojarzy się z tym motywem. Eli, mała dziewczynka i sąsiadka Oskara, jest wampirzycą, o czym dowiadujemy się dość szybko. To jej pojawienie rozpoczyna natłok dziwnych wydarzeń, które nie generują zbyt wielu nowych problemów, jednak uwypuklają te już głęboko zagnieżdżone w Blackeberg i ich mieszkańcach. Miejscami jest naprawdę krwawo, a sam obraz wampira jest mocno osadzony w klasycznych schematach. Krew potrzebna do życia, zabójcze promienie słoneczne, długowieczność jak również konieczność otrzymania pozwolenia na wejście (do czego odnosi się tytuł). Pod tym względem nie mam żadnych uwag, bo motyw został ukazany bardzo dobrze.
Trudno znaleźć książkę, która w tak doskonały sposób łączy tyle elementów. Z jednej strony przerażający horror, z drugiej dogłębnie ukazany dramat społeczny. To historia, którą naprawdę warto znać. Jest przemyślana, niezwykle obrazowa i prawdziwa. Książka pozostaje na długo po przeczytaniu w głowie i wzbudza potrzebę przemyślenia pewnych spraw. Strony ociekają brudem i krwią, co czyni ją niezwykle autentyczną w tym, co chciała pokazać.
Moja ocena: 9/10
Książka do nabycia TUTAJ
Oceń tytuł na portalu LUBIMY CZYTAĆ
Przeczytaj także:
